asua, pek bir üsengec kendisi...

*

Nasıl bir tahammülsüzlükle bitiriyorum bu seneyi amanın.

Günledir hiçbir şey yaptığım yok; iş, ev, iş, ev... Şu yılbaşı balosu geçsin, dinlenmek istiyorum. Çekiliş için hediyeler paketlendi, numaralar yazıldı, ağaç süslendi, etraf ışıklandırıldı, dansöz izlendi, şarkıcı dinlendi, yerler hazırlandı, bir tek salon süslenecek, çocuk balosunun olduğu salon da hazırlanacak, palyaçolar gelecek, böyle angarya işlerimiz kaldı, en son bir kaç yerin ışıklandırma işleri ve motor...

Ve ben yaşlanacağım, bir yılı daha sağlıklı geçirmiş olmanın verdiği tuhaf belli edilmeyen sevinçle atlatacağım, çok tuhaf bir yıl geçirdik, ailecek çok hızlıydı, önceleri üzüntülüydü, kötü dönemlerden geçtik, şaşırdık, sonralarında daha iyi gibi oldu ama hep bir belirsizlik derken sağlık problemleri, dedemin ameliyatı, ardından annemin, yine dedemin, şimdi iyi görünüyorlar, umarım her şey daha iyi olur ve istediğim pek çok şeye kavuşurum, zamanın nasıl geçip, gidebildiğini anlayamıyorum, her şey dün gibi, hatta az önce gibi yaşanıyor, işimin saçma yoğunluğundna bizimkilere zaman ayıramıyorum. Üzülüyorum, akşam Yalçın aradı, lafladık epey, bugün annemler Değirmendere ye onların yanına geçecekler, sonrasında da buraya gelecekler. Annem burnumda tüttü.

Şu yılbaşı geçsin, şimdilik başka bir şey istemiyorum.