.

Suda bekletilmiş bir nohuttan ne farkım olabilirdi.

Filizlenmeliydim

.

.

Kafamın içindeki ağırlıkları taşıyamadığım bir güne daha uyandım, Nasıl dayandığım konusunda hiçbir fikrim yok, çok fazla insanla muhatap değilsem daha kolay geçirebiliyorum. Tuhaf sorumluluklar, mecbur bırakıldığım iş ve işle bağlantılı pek çok gereksizlik, sayamadığım nice şeyler, kafamın içinde dönüyor, ben dönüyorum, kafam dönüyor,sürekli dönüyoruz. Geçmesini beklediğim şeyler var, kendime mavi denizler yaratıp, bir kaç kulaçtan sonra kendimi boğulmaya bırakıyorum. Şimdi tek hissettiğim kurtulmak, deli gibi kurtulmak istediğim şeyler var.

.

Diyebileceklerim ona bağlıymış gibi hissetmek hoşuma gidiyor. İncinebileceğimizi yahut incitebileceğimizi bilsek dahi hislerimizin, düşünceye dönüştüğü anda birbirimize karşı dürüstçe söylemeye karar verdik, sanırım çok rahatlatıcı bir his bu. Zaman zaman insan hissettiği şeylerden ötürü suçluluk duyabiliyor yahut karşısındakinin hissettiklerine kırılabiliyor, önemli olan bunu doğru aktarabilmek ve anlayışlı olmak sanırım. 

İçimdeki okları biriktirmeden sana fırlatacağım. 

Şimdilerde Woody Allen filminden dünyaya geçmiş gibiyiz.

Çok eskilerden hissettiğim duygularım vardı, sürekli hissettiklerimi özlediğim duygularım, bir daha yaşamam diyordum. Bil bakalım ne oldu, yaşasın işte. Bu aralar dünya ikimiz için dönüyor okuyucu, üzgünüm.

.

.

Söylenecek bir şeylerim yoktu ne zamandır. Şimdi düşündüğümde kanatlarımın çıktığını hissettiğim şeyler biriktiriyorum. En güzeli de hiçbir şey anlatmadan yan yana hayatı bitirebileceğin birisine kavuşmak sanırım. Gereksiz telaşlar, sıradan gördüğün pek çok şeyin bir süre sonra tahammülünü zorlaması, hepsi geçebiliyor. Sorun etmemeyi öğrenirken başka şeyleri dert edinebiliyorsun ve bu hiç bitmiyor, birlikte yaşamaya çabaladığın insanlar da cabası, hayat neye ne kadar katlanabildiğinle örtüşüyor çoğu zaman, çoğu zamansa kocaman bir hiç Şimdi seninle güzel ve daha katlanabilirken burası keyfini çıkaralım.

.

.

Ne kadar sıcakkanlı olduğunu

 ve 

ne kadar beklenmedik şeyler düşünebildiğini görmek için, 

yakınında olmam gerekliymiş.

...

.

...

.

...

Bu yaz benim için muhteşem zamanlardı, ilk başlarda yaşadığım pek çok şeyi kabullenmem gerek diye düşündüm. Sonra yaşadığım her şeyin tek tek sorumluluğunu alıp, hayatıma kimleri çektiğimi, esasen istiyor gibi göründüğüm çoğu şeyi istemediğimi, kendimi sevmediğimi, değersiz bulduğumu ve hep suçladığımı fark ettim.

Bunları fark ettikten sonraki aşama keyifliydi, pek çok şey için kendimi affettim. Bağışladım. Şimdilerde ne istiyorum, nasıl yaparım gibi değiştirmek istediğim pek çok şeyin üzerinde duruyorum. 

Ve çok mutluyum...

.