*
havada asılı kalmak gibi, yahut gökyüzüne düğümlenmek de denebilir ya da birisinin seni üfleyebilmesi gibi de anlatılabilir bir his, sadece savrulmaktan öte bir şey ya da hiçbir anlamının olmadığına eş değer, tuhaf, sıradanlaştıran, öteki olmanın alnına çaklımasıyla da özetleyebilirim.
İnan bilmiyorum, tek bildiğim, ne bir kelime, ne bir hareket ne de en ufacık bir şeyin bile bir anlam ifade etmediğidir, tek bildiğim ağzımdan çıkacak her kelimenin ziyanlığım olduğudur, şu an tam olarak hissettiğim bu, evet; ziyanlık...
Madem bu kadar mevcuttu asıl kişiye olması gereken bu hisler bünyende, benden ne istedin diyememek,
belki de o kadar önemli değilmiştir, belki de denseydi, yerin dibinde bir ziyanlık olurdu, en azından araba kullanırken bir ziyanlık yaşıyorum ve rüzgar da ziyanlığıma serinlik katıyor...
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder