4.11.2008

89



Pek çok gereksiz insanla aynı zamanı solumak, travma debisinin hızla aşınmasına meyil vermektedir. Oysa yeni ajandam, ikibindokuz için tek heyecan nedenim olmaya devam etmektedir. Bu yazı kalıbından kurtulduğumda, Freddy de dinlemeyebilirim, ne dersin? Sanmam. Ben dahi sanmam. Bu yüzdendir ki bu yüzden, ajandalar hep güzeldir. İnsanı heyecana sürüklerken, gizemini içinde barındırabilmektedir. ( yine yaptım) Silsile hızlandırıcı, numaratörler.



1

2

3


Kendine Özel numara diyen vatandaş, arama beni bir daha…



Queen hastalığına tekrardan yakalanmamdan mutluluk duyan tek zat, Jeff dir. Belki buna Lestfemde sevinmiş olabilir, ziya ise çok kararsız. Neden diye sordu, cevabını dinlemiyor bile. Adamdaki büyü diyorum, Ziya; biraz olsun, bütün dünya durup, ona kulak verse, belki de aynı rüyayı görür bütün bedenler ne dersin? Nasıl ütopik konuşuyorum, ütopyamı eşelemeyin. Zaten sınırlı sayıda üretiliyoruz, nasıl yaşayacağız bu yer yüzünde, kötü ruhlar, kötü mü kokar? Belki de kokuya ondan bu kadar hassas ayarlı yapılmışım.



Neyse şimdiki zamanda aklıma takılanlardan sadece bir kaçı; iç güdülerimle geziyorum; belki de uyduruyorum, kimin umurunda olabilir ki ha Bay Umur Samaz? Bazı yaşamak kadar düşünmek de zor geliyor; yürümek en kolayı, hani yaşlanmasa, o yukarı çıkan merdivenlerden hep aşağıya inse, inan o kadar mutlu olurdu ki, bazen yürürken görünmediğime inanıyordum, ta ki gözlerini gördüğümde, durduğunda adımlarım, kim için fayda içeriyor ki, bazı benim için bile çok gereksizim. Bazı ben dahi kendime katlanamıyorum, aşağıya bakmadan inmek gibi yaşamak, baktığımda düşecekmişim gibi, korkudan olmasa gerek ki ben ölümü hep düşlerim, tek isteğim düşerken maviliklere dalmak.



Mesele ne biliyor musun?

sıkıştığın bedeni ve yeteneklerini bilmek...
beden ve yeteneklerinin sıkıştığı kurguyu bilmek...
atlayıp ölmüyorsak sadece geçiştirip idare ettiğimizden...profesyonel gün kurtarıcılarıyız biz...
ve bildikten sonra aslında hepimiz aynıyız...”



Şimdi oturdum 2009 yılının ilk gününü yazıyorum.

Çok heyecanlı günlük, ne kadar çok olmasını istediğim şey varmış, ben bile bazen şaşırıyorum kendime.



Oysa şaşıracak hiçbir şey yok değil mi?


Hiç yorum yok: