2.03.2012




*

en iyi yaptığım şeylerden birisi,
hayatımla ilgili beni daha mutlu edecek şeylerin planlarını yapıp sonra o  planları kendiliğinden ötelemem. Daha sağlıklı beslenebildiğim, bedensel eylemlerin yoğunlukta olduğu, yarım kalan kitapların hepsinin bittiği, izlemek istediğim filmlerin en azından yarısını bitirebildiğim, muhteşem aşkına kavuşmuş, kendi işini yapan, Balkan Ülkelerine gitmiş, gelmiş, istediği konserleri kaçırmayan, sürekli güncellediği müzik listesini baş ucundan ayırmayan bir Asuman

sonuç olarak bazıları için cidden plana ve programa gerek olmayabilir lakin benim üşengeç ruhum ne istediğini bilir, elde etmeyi ise ötelemiştir. Hani aramızda bir kaç kilonun lafı mı olur kısımlarına girmek dahi istemiyorum.

Bugünlerde aklım 2008 yılında yaşamak istiyor,  sürekli önüme bir takım fotoğraflar, müzikler, kokular, filmler,yol hikayeleri ve anılar çıkarıyor, sinirlerim bozuluyor, dün konuşurken senden sıyrılmam iki yılımı aldı dedi, bende o iki yılda ruhumu bedenimden sıyırmakla meşguldüm. 

Konuşmanın tam ortasında gelen neyse sözcüğüne bürünüveriyor sonrası, soğuk ekrana bakakalışın manasızlaşıyor, kendi içinde yaşattıklarının ağırlığını atmak istiyorsun, sonrasında korkusu kalıyor, yaşarken nereye koyacağını bilemediğin tüm duygular, kapının ardında ne yapacağını bekler halde, aradan kaç yıl geçmiş, sanki şimdi hazırım sizinle ilgilenmeye der gibisin. Dağılalım en iyisi.

depreşen onca şeye meydan okuyacak zamanı bekliyorum, bir başkasına adanmış mutluluklardan, aşklardan, diyaloglardan, sefilliklerden, kısaca her şeyden vazgeçmek istiyorum. 


Bahara mı suç bulsak, bilemedim.



.

Hiç yorum yok: