Geçen bir şeyler okumuştum, öyle okudum işte; lakin güzeldi bilog. Tutukluk var bugün bende, ya da sabahın verdiği tuhaflık diyelim; hava şaane, lobideki koltuklar yıkanıyor, bayan temizlikçiler benden memnun değiller, şurası da temizlenecek, toplantı salonunun camları da silinsin, unutmayın, bayramda lobiden içeriye giren misafirlerimiz, mis gibi bir kokuyla karşılaşsın, diyorum. Öyle bakıyor, yüzüme o kadar anlamsız bakıyor ki; ben bu konuda neden heyecanlanıyorsam ya da bu kadar coşkuluysam, sonuçta temizleyecek olanlar onlar, ben de olsam yerlerinde, beni sevmezdim, nihayetinde yöneticiler sevilmez. Tık, tık, tık, sevilen bir yönetici olursan zaten, orada bir yanlış var demektir, çünkü bu insanoğlu bilog, tepene sıçmaya çok müsait, kuş misali. İnsan kuş misali bilog; kroki çıkarmayıp sadece sıçmayı seçebilen bir yaratık, kroki çıkaranlar zaten karga misali olanlar, daha zeki kuşlar diyoruz biz onlara, lakin Kuzgunlar var onlar amanın, hatta bir aplamızın da dediği gibi; Kuzgun, içinde neler var, dünyada üzgün olmaya değer ne var......lalalla dım.
Onun haricinde her şey yolunda gibi, yolunda değilse de yoluna sokuyorum. Yıl sonları hep renkli geçiyor, herkes kendince istatistik i bilgiler çıkarıp, yeni yılda ne yapıp, ne yapmayacaklarını sıralıyor. Yapılan hatalar, kendilerine önceki yılların tozlu raflarında yer bulurken; yeni başlangıçlar insanın içine coşku serpip, geri çekiliyor, derken derken, bir yılın daha sonuna geliyorsun ihi. Nedense sonunda özet çekilmesi gerekliymiş gibi insanoğlun bir yıllık telaşı sarmış, ben ise önce iş yerimle ilgili bir özet hazırlamak zorundayım. Sonra hep yaptığım gibi, yaşadıklarım, yaşayamadıklarım, hayallerim, okuduklarım, dinlediklerim, sevdiklerim, sevmediklerim,yar yar kilolarım ve pişmanlıklarım ve de keşkelerimle hop yeni yıla girdiğimizi bile anlamayacağız. Sonuçta gerek yok kasmaya, bitiyor işte, hepsi senin yaptıkların, yapmadıkların; yer yer saçmaladıkların; sonuçta hiç dikiş tutturamayan ben var, bugün böyleyse, yarın ne olur bilemiyoruz; o açıdan ne gelirse eyvallah kardeşim gidene de bi ... git diyebiliyoruz.
Bu kadar basit.
Şimdiyse bir şeye üzgünüm, bunu lakin konuşmak hatta düşünmek dahi istemiyorum, sığ bir insanım ben, sığlığımda da boğulabiliyorum, negzel be!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder