63

Bugünlerde çok müdürüm, mantar topuktan, bildiğimiz ince topuğa terfi ettiğimden beridir, esasen yürüyemiyordum onlarla, ama hafifi kendini arkaya verdin mi hahah tuhaf ama yürünüyor, koşabilirim bile, neyse şimdi bu topuk olayı başladığından beridir, özellikle lobiye çıkıyorum yürümeye, öğretmenler ve bayan müdürler hatta bankacı bağyanlarda öle yürür, tık tık tık

tık tıtıtıtıtıtkkkkkk hahahah çok zevkli, hahah personel huzursuzlanıyor. Gülüyorum.

Sabahları nedense çok neşeli olduğumdan, belki gereksizliktir bu, bence sakıncası yok, ama ben müdürlüğümden somurtuyorum. Zor bir iş bu saçma yöneticilik yahu. Personele hiç gülmeye gelmez, soluğu burnunun dibinde alıp, başlar anlatmaya, sonu hep ekonomik darlıkta biter, sen suçluymuşsun gibi saçma bir sorumluluk duyarım ben, öle ziyan bir kişilik, o yüzden sabahları neşeliysem kapımı kapatıyorum, zalak züğlen konuş, konuş, gül, gül sona da hiçbir şey yok gibi, somurtup recepde ki çocuğu arayıp, aç oğlum kapıyı diyorum. Ulan kimsin sen, hahahah! Çok gülüyorum kendime.

İşte bugünde böyle zevzek başladı. Gece kovuğa ne yazdığını bilmeyen ben, sabah işe gelirken ne giydiğini lobideki cama bakınca gören de yine ben. Hahahah! Ama güzel, benim beynim böyle zamanlarda, tarifesiz güzel çalışıyor, saçlarımı da miki mouse saçı yapmışım ki, hahaha elbiseme ve topuklu ayakkabılarıma çk yakıştı. Hahahha.

Karnım çok acıktı, on otuzüç itibariyle menemen yemek istiyor canım. Sonra bütçeyi düşüneceğim, temizlik kontrolleri, hesap karşılaştırmaları, neden bu böyle bik biklemeleri, foto da çekesim var, lakin kıyafet müsait değil. Bizimkiler akşam yemeğe gelecekler, bi de heyecan var içimde, coşkuyla karışık, neyse geçer.

Yazarım yine, neden açtık seni, yazalım diye.

Kal sağlıcakla.

- o - uyuyan koala ,


* o * normalinden koala,


^ o ^ miyk ne sefimli şımarık koala ,


- o * iş yerinde tek gözle uyuyan koala,


' o * göz kırpan koala





en sevdiğin koala hangis, ay hepsi şa'ane


ben buldum bi kere, siz söleyin hangisini sevdiğinizi sadece.