9

.

Lakin salak bir gün yine, işten sonra iki saat kadar uyuyakalmışım, rüyamda neler, neler gördüm. Sanki biraz saçmalıklar, sanki biraz tuhaflıklar, sanki biraz her zamanki gibi şeyler işte, neyse bunu da geçeyim.

Yorgunum.
Çektiğim fotoları da sevmedim, flickr daki usta yorumculardan da ya da pardon FK da ki usta yorumcularda, oo şu şöyle olmuş, bu nesne nende kayıpmış, haha. Off nasıl bir memleket, nasıl bir toplum, nasıl bir işte öyle günlük. Komiğiz milletçe, gerisi bildiğin deli saçmalamaları…

Yine günlerdir okumuyorum, sayfalar geçiyorum, bir bakıyorum ki, hiçbir şey okumamışım, bunca atmış sayfada ne olmuş, sonra canım sıkılıyor, hep işten kaynaklanıyor her şey.

Şimdi bunu söylediğinde, olduğunla mutlu olamayan insan profiline cuk oturuyorum, ama onun kariyeri var, ama onun ooo bak bak neleri var, ama peki neleri yok ki, işin bu tarafından bakmak günümüzde zararlı bir iş ya da bardağın boş kısmı gibi görülüyor, kimse mutlu olmak için çabalamıyor, mutlu olmaya çabalamak bu devir işi değil.

Değil, değil, değil.

Bu coğrafyadan daha ne kadar nefret edilebilir, işte bu kadar.