11

.



Hani çıkacağım dedim, kaldım öylece,
nasıl tuhaf her şey. Olması gerektiğinden, olmaması gerekenleri çıkarınca, ne kalır günlük?
Sen de hiçbir şey bilmiyorsun.
Kafamı kızdırıyorsun.

Birazdan burayı, bu iş yerini, bu coğrafyayı terk edeceğim.
Yok tabi ki de, hani ister miydin desen, istemez miyim ya deli misin derim, bir de üzerine anlamsız saçmasalak gözlerle bakıp, yerlerde yuvarlanırım.

İşler çok düşününce düzeliyor mu sanki?,
Söyle hadi kolaysa.

Haydi ne yapalım bu akşam, sevişelim derim ben, çok mu ayıp oldu bu yahu, ulu orta, evet oldu tabi ki. Terbiyesiz bir insanım ki ben, Arif ne yapsın böyle terbiyesiz bir kızı değil mi günlükçüğüm? Küçüğüm?

Neyse, hahaha.
Açıp, açıp bakıyorum fotosuna, fotosuna zehir mi katsam, ne bileyim işte, bir şeyler yapmak gerekliymiş gibi davranıyor zararlı bünyem, esasen ben var ya kocaman bir hiçim, sana söylediklerimle içimi rahatlattığımı sanıyorum, belki de biraz da benim kadar üzül istiyorum.
Ne bileyim ben ne yapıyorum?

Sonra Adnan beni takdir ediyor, çirkin fotoğraflarımı da flickr a koyduğum için bütün o kendisini güzel sana kızlardan olmadığımı kanıtlarcasına takdir ediyor, hihihi. Esasen seviniyor muyum ki, ben sadece hep beni seviyorum, fotoğraflarımı da çok seviyorum, birilerinin bişi demeleri hoşuma gitmiyor. Ama Adnan'ı seviyorum, çok iyi arkadaşız biz. O yüzden ne dediğini önemsiyorum.
Sonra bu kadar çok güzel kız fotosu olan insanları sokakta da görmek istiyoruz diye ekliyorum.
Yalan be bu dünya.

Hahahah
bu kadar güzel olsaydı, biz çirkinler nasıl bu kadar akıllı olabilirdik ki, daha çok güzel olsun, ben daha da akıllanacağım.

Hayat böyle bir şey işte, neyse ki sonunda ölebiliyor olman en güzel tarafı, yoksa benim için bu hep böyle giderse feci yani, dayanılacak gibi değil.

Neyse akşam unutmadan, sana bir günlükmüşsün gibi davranıp, bütün gün neler oldu yatmadan yazarım anlaştık mı şekerim?

Cu



ulan feyspukta bir tane çirkin kız yok yahu.